Zadzwoń: 537 330 694
Biomarkery mogą pomóc w ustaleniu potencjalnych metod leczenia nowotworów głowy i szyi, spowodowanych wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Białka, które odgrywa istotną rolę w procesach komórkowych oraz naprawie DNA mogą przyczynić się do osiągnięcia lepszych rezultatów w terapii odpornego na leczenie raka głowy i szyi.
Co wykazały badania?
W badaniach zaprezentowanych w 2014 roku na corocznej konferencji AACR lekarz medycyny Ranee Mehra ? onkolog, która specjalizuje się w nowotworach głowy i szyi w Fox Chase Cancer Center – wykazała zależność pomiędzy poziomem ekspresji pewnych białek w nowotworach głowy i szyi spowodowanych wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Guzy te dają gorsze rokowania niż w przypadku raka głowy i szyi z pozytywnym HPV.
Nowotwory te powstają w komórkach wyścielających jamę ustną, a w tym wargi, język, dziąsła, jak również gardło, krtań i zatoki przynosowe. The National Center Institute podaje, że ok. 75% tych nowotworów jest spowodowanych paleniem tytoniu i piciem alkoholu – a w połączeniu jednego i drugiego ryzyko jest jeszcze większe.
Badania prowadzone przez Mehrę mogą pomóc w określaniu potencjalnych metod leczenia nowotworów głowy i szyi. Jak mówi sama badaczka, głównym celem badań jest zrozumienie istoty guza oraz jego budowy, tak aby w przyszłości można było zastosować lepsze i skuteczniejsze metody leczenia.
Mehra oraz współpracujący z nią naukowcy przyjrzeli się poziomom ekspresji białka w próbkach pochodzących od 101 przypadków osób chorych na raka głowy i szyi, przechowywanych od 1990 do 2002 roku w repozytorium Fox Chase. Jak mówi badaczka, jedną z zalet korzystania z tych materiałów jest fakt iż próbki te dają możliwość powiązania ich z leczonymi pacjentami. Zespół – używając dużej liczby próbek w tym samym czasie – badał proces ekspresji różnych białek oraz zachodzących między nimi zjawisk.
Jak zaznaczyła sama badaczka, ekspresja białka zwanego surwiwiną może okazać się niezwykle istotna w leczeniu szczególnie tych pacjentów, którzy przeszli zabiegi operacyjne oraz naświetlanie. Stwierdzono, że im większy jest poziom ekspresji tego białka, tym przeżywalność wśród pacjentów jest mniejsza.
Innym ważnym zagadnieniem jest również kwestia biomarkera ERCC1, którego poznanie pozwala przewidzieć przeżywalność pacjentów po operacjach i radioterapii.